obrzęknąć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *bręknǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈʐɛŋ.knɔɲt͡ɕ/

Verb

obrzęknąć pf (imperfective obrzękać)

  1. (intransitive) to swell
  2. (intransitive) to tumefy

Conjugation
Conjugation of obrzęknąć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive obrzęknąć
future tense 1st obrzęknę obrzękniemy
2nd obrzękniesz obrzękniecie
3rd obrzęknie obrzękną
past tense 1st obrzęknąłem obrzęknęłam obrzęknęliśmy obrzęknęłyśmy
2nd obrzęknąłeś obrzęknęłaś obrzęknęliście obrzęknęłyście
3rd obrzęknął obrzęknęła obrzęknęło obrzęknęli obrzęknęły
conditional 1st obrzęknąłbym obrzęknęłabym obrzęknęlibyśmy obrzęknęłybyśmy
2nd obrzęknąłbyś obrzęknęłabyś obrzęknęlibyście obrzęknęłybyście
3rd obrzęknąłby obrzęknęłaby obrzęknęłoby obrzęknęliby obrzęknęłyby
imperative 1st niech obrzęknę obrzęknijmy
2nd obrzęknij obrzęknijcie
3rd niech obrzęknie niech obrzękną
passive adjectival participle obrzęknięty obrzęknięta obrzęknięte obrzęknięci obrzęknięte
anterior adverbial participle obrzęknąwszy
verbal noun obrzęknięcie

Synonyms
  • (to swell): napuchnąć, obrzmieć, opuchnąć
  • (to tumefy): wydąć

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.