obligatoryjny
Polish
Etymology
From Latin obligatorius.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔb.lʲi.ɡa.tɔˈrɨj.nɨ/
audio (file)
Adjective
obligatoryjny (comparative bardziej obligatoryjny, superlative najbardziej obligatoryjny, adverb obligatoryjnie)
- obligatory, mandatory, compulsory
- Synonyms: obowiązkowy, konieczny, obowiązujący, powinny, należny
- Antonyms: fakultatywny, dobrowolny, nieobowiązkowy, nadobowiązkowy, ponadobowiązkowy
Declension
declension of obligatoryjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | obligatoryjny | obligatoryjne | obligatoryjna | obligatoryjni | obligatoryjne | ||
| genitive | obligatoryjnego | obligatoryjnej | obligatoryjnych | ||||
| dative | obligatoryjnemu | obligatoryjnym | |||||
| accusative | obligatoryjnego | obligatoryjny | obligatoryjne | obligatoryjną | obligatoryjnych | obligatoryjne | |
| instrumental | obligatoryjnym | obligatoryjnymi | |||||
| locative | obligatoryjnej | obligatoryjnych | |||||
Derived terms
- (noun) obligatoryjność
Further reading
- obligatoryjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obligatoryjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.