oblaticius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ob.laːˈtiː.ki.us/, [ɔb.ɫaːˈtiː.ki.ʊs]
Adjective
oblātīcius (feminine oblātīcia, neuter oblātīcium); first/second declension
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | oblātīcius | oblātīcia | oblātīcium | oblātīciī | oblātīciae | oblātīcia | |
Genitive | oblātīciī | oblātīciae | oblātīciī | oblātīciōrum | oblātīciārum | oblātīciōrum | |
Dative | oblātīciō | oblātīciae | oblātīciō | oblātīciīs | oblātīciīs | oblātīciīs | |
Accusative | oblātīcium | oblātīciam | oblātīcium | oblātīciōs | oblātīciās | oblātīcia | |
Ablative | oblātīciō | oblātīciā | oblātīciō | oblātīciīs | oblātīciīs | oblātīciīs | |
Vocative | oblātīcie | oblātīcia | oblātīcium | oblātīciī | oblātīciae | oblātīcia |
References
- oblaticius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- oblaticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.