obeigi

Esperanto

Etymology

From obei (“to obey”) +‎ -igi (“cause”).

Pronunciation
  • IPA(key): /obeˈiɡi/
  • Hyphenation: o‧be‧i‧gi
  • Rhymes: -iɡi

Verb

obeigi (present obeigas, past obeigis, future obeigos, conditional obeigus, volitive obeigu)

  1. (transitive) to subdue, bring to heel

Conjugation
Conjugation of obeigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense obeigas obeigis obeigos
active participle obeiganta obeigantaj obeiginta obeigintaj obeigonta obeigontaj
acc. obeigantan obeigantajn obeigintan obeigintajn obeigontan obeigontajn
passive participle obeigata obeigataj obeigita obeigitaj obeigota obeigotaj
acc. obeigatan obeigatajn obeigitan obeigitajn obeigotan obeigotajn
nominal active participle obeiganto obeigantoj obeiginto obeigintoj obeigonto obeigontoj
acc. obeiganton obeigantojn obeiginton obeigintojn obeigonton obeigontojn
nominal passive participle obeigato obeigatoj obeigito obeigitoj obeigoto obeigotoj
acc. obeigaton obeigatojn obeigiton obeigitojn obeigoton obeigotojn
adverbial active participle obeigante obeiginte obeigonte
adverbial passive participle obeigate obeigite obeigote
infinitive obeigi imperative obeigu conditional obeigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.