nuntiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of nūntiō (announce).

Participle

nūntiātus m (feminine nūntiāta, neuter nūntiātum); first/second declension

  1. announced, declared, having been announced.
  2. related, narrated, having been related.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative nūntiātus nūntiāta nūntiātum nūntiātī nūntiātae nūntiāta
Genitive nūntiātī nūntiātae nūntiātī nūntiātōrum nūntiātārum nūntiātōrum
Dative nūntiātō nūntiātō nūntiātīs
Accusative nūntiātum nūntiātam nūntiātum nūntiātōs nūntiātās nūntiāta
Ablative nūntiātō nūntiātā nūntiātō nūntiātīs
Vocative nūntiāte nūntiāta nūntiātum nūntiātī nūntiātae nūntiāta

References

  • nuntiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.