nukleus

Czech

Etymology

From Latin nucleus, from nux.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈnuklɛu̯s]

Noun

nukleus m

  1. (biology) nucleus (part of a cell)
    Synonym: jádro

Further reading

  • nukleus in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • nukleus in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Finnish

Noun

nukleus

  1. (cytology) cell nucleus
  2. (physics) atomic nucleus

Declension

Inflection of nukleus (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative nukleus nukleukset
genitive nukleuksen nukleusten
nukleuksien
partitive nukleusta nukleuksia
illative nukleukseen nukleuksiin
singular plural
nominative nukleus nukleukset
accusative nom. nukleus nukleukset
gen. nukleuksen
genitive nukleuksen nukleusten
nukleuksien
partitive nukleusta nukleuksia
inessive nukleuksessa nukleuksissa
elative nukleuksesta nukleuksista
illative nukleukseen nukleuksiin
adessive nukleuksella nukleuksilla
ablative nukleukselta nukleuksilta
allative nukleukselle nukleuksille
essive nukleuksena nukleuksina
translative nukleukseksi nukleuksiksi
instructive nukleuksin
abessive nukleuksetta nukleuksitta
comitative nukleuksineen

Synonyms


Serbo-Croatian

Pronunciation

  • IPA(key): /nûkleus/

Noun

nȕkleus m (Cyrillic spelling ну̏клеус)

  1. nucleus

Declension

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.