norrœnn
Old Norse
Etymology
From norðrœnn, from norðr (“north”) + -œnn, corresponding to Proto-Germanic *nurþrōnijaz. Compare Old English norþerne, Old High German nordrōni.
Declension
Strong declension of norrœnn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | norrœnn | norrœn | norrœnt |
accusative | norrœnan | norrœna | norrœnt |
dative | norrœnum | norrœnni | norrœnu |
genitive | norrœns | norrœnnar | norrœns |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | norrœnir | norrœnar | norrœn |
accusative | norrœna | norrœnar | norrœn |
dative | norrœnum | norrœnum | norrœnum |
genitive | norrœnna | norrœnna | norrœnna |
Weak declension of norrœnn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | norrœni | norrœna | norrœna |
accusative | norrœna | norrœnu | norrœna |
dative | norrœna | norrœnu | norrœna |
genitive | norrœna | norrœnu | norrœna |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | norrœnu | norrœnu | norrœnu |
accusative | norrœnu | norrœnu | norrœnu |
dative | norrœnum | norrœnum | norrœnum |
genitive | norrœnu | norrœnu | norrœnu |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.