normalisoiminen

Finnish

Etymology

normalisoida + -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈnormɑlisoi̯minen/, [ˈno̞rmɑlis̠o̞i̯mine̞n]
  • Hyphenation: nor‧ma‧li‧soi‧mi‧nen

Noun

normalisoiminen

  1. normalizing, normalization

Declension

Inflection of normalisoiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative normalisoiminen normalisoimiset
genitive normalisoimisen normalisoimisten
normalisoimisien
partitive normalisoimista normalisoimisia
illative normalisoimiseen normalisoimisiin
singular plural
nominative normalisoiminen normalisoimiset
accusative nom. normalisoiminen normalisoimiset
gen. normalisoimisen
genitive normalisoimisen normalisoimisten
normalisoimisien
partitive normalisoimista normalisoimisia
inessive normalisoimisessa normalisoimisissa
elative normalisoimisesta normalisoimisista
illative normalisoimiseen normalisoimisiin
adessive normalisoimisella normalisoimisilla
ablative normalisoimiselta normalisoimisilta
allative normalisoimiselle normalisoimisille
essive normalisoimisena normalisoimisina
translative normalisoimiseksi normalisoimisiksi
instructive normalisoimisin
abessive normalisoimisetta normalisoimisitta
comitative normalisoimisineen

Verb

normalisoiminen

  1. Fourth infinitive of normalisoida in nominative case.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.