nociturus

Latin

Etymology

Future active participle of noceō.

Participle

nocitūrus m (feminine nocitūra, neuter nocitūrum); first/second declension

  1. about to injure

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative nocitūrus nocitūra nocitūrum nocitūrī nocitūrae nocitūra
Genitive nocitūrī nocitūrae nocitūrī nocitūrōrum nocitūrārum nocitūrōrum
Dative nocitūrō nocitūrae nocitūrō nocitūrīs nocitūrīs nocitūrīs
Accusative nocitūrum nocitūram nocitūrum nocitūrōs nocitūrās nocitūra
Ablative nocitūrō nocitūrā nocitūrō nocitūrīs nocitūrīs nocitūrīs
Vocative nocitūre nocitūra nocitūrum nocitūrī nocitūrae nocitūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.