nimikilpi

Finnish

Etymology

nimi + kilpi

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈnimiˌkilpi/, [ˈnimiˌkilpi]
  • Hyphenation: ni‧mi‧kil‧pi

Noun

nimikilpi

  1. nameplate

Declension

Inflection of nimikilpi (Kotus type 7/ovi, p-v gradation)
nominative nimikilpi nimikilvet
genitive nimikilven nimikilpien
partitive nimikilpeä nimikilpiä
illative nimikilpeen nimikilpiin
singular plural
nominative nimikilpi nimikilvet
accusative nom. nimikilpi nimikilvet
gen. nimikilven
genitive nimikilven nimikilpien
partitive nimikilpeä nimikilpiä
inessive nimikilvessä nimikilvissä
elative nimikilvestä nimikilvistä
illative nimikilpeen nimikilpiin
adessive nimikilvellä nimikilvillä
ablative nimikilveltä nimikilviltä
allative nimikilvelle nimikilville
essive nimikilpenä nimikilpinä
translative nimikilveksi nimikilviksi
instructive nimikilvin
abessive nimikilvettä nimikilvittä
comitative nimikilpineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.