nakryć

Polish

Etymology

na- +‎ kryć

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.krɨt͡ɕ/

Verb

nakryć pf (imperfective nakrywać)

  1. to cover, e.g. with cloth
  2. to set a table, to arrange dishes and cutlery before a meal; used most often in the phrase nakryć do stołu
  3. (informal) to walk in on, to catch in the act, to catch red-handed

Declension
Conjugation of nakryć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive nakryć
future tense 1st nakryję nakryjemy
2nd nakryjesz nakryjecie
3rd nakryje nakryją
past tense 1st nakryłem nakryłam nakryliśmy nakryłyśmy
2nd nakryłeś nakryłaś nakryliście nakryłyście
3rd nakrył nakryła nakryło nakryli nakryły
conditional 1st nakryłbym nakryłabym nakrylibyśmy nakryłybyśmy
2nd nakryłbyś nakryłabyś nakrylibyście nakryłybyście
3rd nakryłby nakryłaby nakryłoby nakryliby nakryłyby
imperative 1st niech nakryję nakryjmy
2nd nakryj nakryjcie
3rd niech nakryje niech nakryją
passive adjectival participle nakryty nakryta nakryte nakryci nakryte
anterior adverbial participle nakrywszy
impersonal past nakryto
verbal noun nakrycie

Synonyms
  • (to cover): przykryć
  • (to catch red-handed): przyłapać

Further reading
  • nakryć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.