najagen

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈnaːˌjaːɣə(n)/
  • (file)

Verb

najagen

  1. to pursue

Inflection

Inflection of najagen (strong class 6 with weak past participle, separable)
infinitive najagen
past singular joeg na
past participle nagejaagd
infinitive najagen
gerund najagen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular jaag najoeg nanajaagnajoeg
2nd person sing. (jij) jaagt najoeg nanajaagtnajoeg
2nd person sing. (u) jaagt najoeg nanajaagtnajoeg
2nd person sing. (gij) jaagt najoegt nanajaagtnajoegt
3rd person singular jaagt najoeg nanajaagtnajoeg
plural jagen najoegen nanajagennajoegen
subjunctive sing.1 jage najoege nanajagenajoege
subjunctive plur.1 jagen najoegen nanajagennajoegen
imperative sing. jaag na
imperative plur.1 jaagt na
participles najagendnagejaagd
1) Archaic.
Inflection of najagen (weak, separable)
infinitive najagen
past singular jaagde na
past participle nagejaagd
infinitive najagen
gerund najagen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular jaag najaagde nanajaagnajaagde
2nd person sing. (jij) jaagt najaagde nanajaagtnajaagde
2nd person sing. (u) jaagt najaagde nanajaagtnajaagde
2nd person sing. (gij) jaagt najaagde nanajaagtnajaagde
3rd person singular jaagt najaagde nanajaagtnajaagde
plural jagen najaagden nanajagennajaagden
subjunctive sing.1 jage najaagde nanajagenajaagde
subjunctive plur.1 jagen najaagden nanajagennajaagden
imperative sing. jaag na
imperative plur.1 jaagt na
participles najagendnagejaagd
1) Archaic.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.