mścić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *mьstiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /mɕt͡ɕit͡ɕ/

Verb

mścić impf (perfective pomścić)

  1. (transitive) to avenge, to revenge

Conjugation
Conjugation of mścić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive mścić
present tense 1st mszczę mścimy
2nd mścisz mścicie
3rd mści mszczą
past tense 1st mściłem mściłam mściliśmy mściłyśmy
2nd mściłeś mściłaś mściliście mściłyście
3rd mścił mściła mściło mścili mściły
future tense 1st będę mścił1 będę mściła1 będziemy mścili1 będziemy mściły1
2nd będziesz mścił1 będziesz mściła1 będziecie mścili1 będziecie mściły1
3rd będzie mścił1 będzie mściła1 będzie mściło1 będą mścili1 będą mściły1
conditional 1st mściłbym mściłabym mścilibyśmy mściłybyśmy
2nd mściłbyś mściłabyś mścilibyście mściłybyście
3rd mściłby mściłaby mściłoby mściliby mściłyby
imperative 1st — mścijmy
2nd mścij mścijcie
3rd niech mści niech mszczą
active adjectival participle mszczący mszcząca mszczące mszczący mszczące
passive adjectival participle mszczony mszczona mszczone mszczeni mszczone
contemporary adverbial participle mszcząc
impersonal past mszczono
verbal noun mszczenie
1 or: będę mścić, będziesz mścić etc.

Further reading
  • mścić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.