młócić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *moltiti, from *moltъ (“hammer”).

Verb

młócić impf

  1. (transitive) to thresh
  2. (transitive) to thrash, to pommel

Conjugation
Conjugation of młócić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive młócić
present tense 1st młócę młócimy
2nd młócisz młócicie
3rd młóci młócą
past tense 1st młóciłem młóciłam młóciliśmy młóciłyśmy
2nd młóciłeś młóciłaś młóciliście młóciłyście
3rd młócił młóciła młóciło młócili młóciły
future tense 1st będę młócił1 będę młóciła1 będziemy młócili1 będziemy młóciły1
2nd będziesz młócił1 będziesz młóciła1 będziecie młócili1 będziecie młóciły1
3rd będzie młócił1 będzie młóciła1 będzie młóciło1 będą młócili1 będą młóciły1
conditional 1st młóciłbym młóciłabym młócilibyśmy młóciłybyśmy
2nd młóciłbyś młóciłabyś młócilibyście młóciłybyście
3rd młóciłby młóciłaby młóciłoby młóciliby młóciłyby
imperative 1st — młóćmy
2nd młóć młóćcie
3rd niech młóci niech młócą
active adjectival participle młócący młócąca młócące młócący młócące
passive adjectival participle młócony młócona młócone młóceni młócone
contemporary adverbial participle młócąc
impersonal past młócono
verbal noun młócenie
1 or: będę młócić, będziesz młócić etc.

Derived terms
  • (noun) młócka f

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.