muzsikus

Hungarian

Etymology

From old German Musikus, from Latin musicus, from Ancient Greek μουσικός (mousikós).[1] With Latinate -ikus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈmuʒikuʃ]
  • Hyphenation: mu‧zsi‧kus

Noun

muzsikus (plural muzsikusok)

  1. musician

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative muzsikus muzsikusok
accusative muzsikust muzsikusokat
dative muzsikusnak muzsikusoknak
instrumental muzsikussal muzsikusokkal
causal-final muzsikusért muzsikusokért
translative muzsikussá muzsikusokká
terminative muzsikusig muzsikusokig
essive-formal muzsikusként muzsikusokként
essive-modal
inessive muzsikusban muzsikusokban
superessive muzsikuson muzsikusokon
adessive muzsikusnál muzsikusoknál
illative muzsikusba muzsikusokba
sublative muzsikusra muzsikusokra
allative muzsikushoz muzsikusokhoz
elative muzsikusból muzsikusokból
delative muzsikusról muzsikusokról
ablative muzsikustól muzsikusoktól
Possessive forms of muzsikus
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. muzsikusom muzsikusaim
2nd person sing. muzsikusod muzsikusaid
3rd person sing. muzsikusa muzsikusai
1st person plural muzsikusunk muzsikusaink
2nd person plural muzsikusotok muzsikusaitok
3rd person plural muzsikusuk muzsikusaik

Synonyms

See also

  • Appendix:Hungarian words ending in -ikus

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.