muttiens

Latin

Etymology

Present participle of muttiō

Participle

muttiēns m, f, n (genitive muttientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative muttiēns muttiēns muttientēs muttientia
Genitive muttientis muttientis muttientium muttientium
Dative muttientī muttientī muttientibus muttientibus
Accusative muttientem muttiēns muttientēs, muttientīs muttientia
Ablative muttiente, muttientī1 muttiente, muttientī1 muttientibus muttientibus
Vocative muttiēns muttiēns muttientēs muttientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.