muniendus

Latin

Etymology

Future passive participle of mūniō.

Participle

mūniendus m (feminine mūnienda, neuter mūniendum); first/second declension

  1. which is to be fortified or secured

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mūniendus mūnienda mūniendum mūniendī mūniendae mūnienda
Genitive mūniendī mūniendae mūniendī mūniendōrum mūniendārum mūniendōrum
Dative mūniendō mūniendae mūniendō mūniendīs mūniendīs mūniendīs
Accusative mūniendum mūniendam mūniendum mūniendōs mūniendās mūnienda
Ablative mūniendō mūniendā mūniendō mūniendīs mūniendīs mūniendīs
Vocative mūniende mūnienda mūniendum mūniendī mūniendae mūnienda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.