mrugać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *mъrgati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmru.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

mrugać impf (perfective mrugnąć)

  1. to blink
  2. to twinkle (of stars)

Conjugation
Conjugation of mrugać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive mrugać
present tense 1st mrugam mrugamy
2nd mrugasz mrugacie
3rd mruga mrugają
past tense 1st mrugałem mrugałam mrugaliśmy mrugałyśmy
2nd mrugałeś mrugałaś mrugaliście mrugałyście
3rd mrugał mrugała mrugało mrugali mrugały
future tense 1st będę mrugał1 będę mrugała1 będziemy mrugali1 będziemy mrugały1
2nd będziesz mrugał1 będziesz mrugała1 będziecie mrugali1 będziecie mrugały1
3rd będzie mrugał1 będzie mrugała1 będzie mrugało1 będą mrugali1 będą mrugały1
conditional 1st mrugałbym mrugałabym mrugalibyśmy mrugałybyśmy
2nd mrugałbyś mrugałabyś mrugalibyście mrugałybyście
3rd mrugałby mrugałaby mrugałoby mrugaliby mrugałyby
imperative 1st — mrugajmy
2nd mrugaj mrugajcie
3rd niech mruga niech mrugają
active adjectival participle mrugający mrugająca mrugające mrugający mrugające
contemporary adverbial participle mrugając
impersonal past mrugano
verbal noun mruganie
1 or: będę mrugać, będziesz mrugać etc.

Further reading
  • mrugać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.