monoides
See also: monoïdes
Latin
Etymology
From the Ancient Greek μονοειδής (monoeidḗs, “one in kind”, “simple”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /mo.noˈiː.deːs/, [mɔ.nɔˈiː.deːs]
Adjective
monoīdēs (neuter monoīdes or monoīdēs); third declension
- (Late Latin, Medieval Latin) having a single form, uniform
- 4th century, Julius Firmicus Maternus, Matheseos libri VIII. In: Iulii Firmicima terni iunioris siculi u. c. ad mauortium Lollianum Astronomicῶn Lib. VIII. per Nicolaum Prucknerum Astrologum nuper ab innumeris mendis uindicati. Basileae [in Basel], mense martio, anno M. D. XXXIII [March 1533], page 85:
- Est itaqꝫ [itaque] ☽ aut synodica, aut plena, aut dichotomos, aut monoides, aut amphycitos, & [et] pꝑ [per] has mutatas formas cursus menstrui luminis complet.
- Alexander Neckam, De naturis rerum, cap. XIII, De sole et luna. In: Thomas Wright (editor), Alexandri Neckam de naturis rerum libri duo. With the poem of the same author, de laudibus divinae sapientiae, part of the series Rerum britannicarum medii aevi scriptores, or Chronicles and Memorials of Great Britain and Ireland during the Middle Ages, London, 1868, page 50:
- Cum vero monoides est, aut dicotomos, aut tricotomos, minus accensa videtur.
- 4th century, Julius Firmicus Maternus, Matheseos libri VIII. In: Iulii Firmicima terni iunioris siculi u. c. ad mauortium Lollianum Astronomicῶn Lib. VIII. per Nicolaum Prucknerum Astrologum nuper ab innumeris mendis uindicati. Basileae [in Basel], mense martio, anno M. D. XXXIII [March 1533], page 85:
Usage notes
- See the notes about mēnoīdēs.
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | monoīdēs | monoīdes, monoīdēs | monoīdēs | monoīdia | |
Genitive | monoīdis | monoīdis | monoīdium | monoīdium | |
Dative | monoīdī | monoīdī | monoīdibus | monoīdibus | |
Accusative | monoīdem | monoīdes, monoīdēs | monoīdēs, monoīdīs | monoīdia | |
Ablative | monoīdī | monoīdī | monoīdibus | monoīdibus | |
Vocative | monoīdes, monoīdēs | monoīdes, monoīdēs | monoīdēs | monoīdia |
Notes:
- The Greek masculine and feminine nominative singular is μονοειδής (monoeidḗs), while the masculine and feminine vocative singular and the neuter nominative, accusative and vocative singular are μονοειδές (monoeidés). Maybe Latin preserved the short length of the epsilon (ε), or maybe it did not so that the declension became similar to Latin third declension adjectives of one ending (like felix).
Synonyms
- (having a single form): ūnifōrmis (Classical Latin)
References
- mŏnŏīdēs in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mŏnŏīdēs in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette, page 992/3
- Franz Pfeiffer (editor): Das Buch der Natur von Konrad von Megenberg. Die erste Naturgeschichte in deutscher Sprache. Stuttgart, 1861, p. 442: "aber daz wârsagen wert neur sô der môn des allerêrsten entzünt wirt und sô er smalsihtich ist und an dem abnemen des mônn an dem ahtundzwainzigistem tag, wenn der môn allersmalsihtigist ist und sô er ze latein monoides haizt."
Spanish
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.