momentarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /moː.menˈtaː.ri.us/, [moː.mɛnˈtaː.ri.ʊs]
Adjective
mōmentārius (feminine mōmentāria, neuter mōmentārium); first/second declension
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mōmentārius | mōmentāria | mōmentārium | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāria | |
Genitive | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāriī | mōmentāriōrum | mōmentāriārum | mōmentāriōrum | |
Dative | mōmentāriō | mōmentāriae | mōmentāriō | mōmentāriīs | mōmentāriīs | mōmentāriīs | |
Accusative | mōmentārium | mōmentāriam | mōmentārium | mōmentāriōs | mōmentāriās | mōmentāria | |
Ablative | mōmentāriō | mōmentāriā | mōmentāriō | mōmentāriīs | mōmentāriīs | mōmentāriīs | |
Vocative | mōmentārie | mōmentāria | mōmentārium | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāria |
Related terms
- mōmen
- mōmentāliter
- mōmentāna
- mōmentāneus
References
- momentarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- momentarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.