momentarius

Latin

Etymology

From mōmentum (moment), from moveō (move, set in motion; excite).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /moː.menˈtaː.ri.us/, [moː.mɛnˈtaː.ri.ʊs]

Adjective

mōmentārius (feminine mōmentāria, neuter mōmentārium); first/second declension

  1. brief, momentary, quick; instantaneous

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mōmentārius mōmentāria mōmentārium mōmentāriī mōmentāriae mōmentāria
Genitive mōmentāriī mōmentāriae mōmentāriī mōmentāriōrum mōmentāriārum mōmentāriōrum
Dative mōmentāriō mōmentāriae mōmentāriō mōmentāriīs mōmentāriīs mōmentāriīs
Accusative mōmentārium mōmentāriam mōmentārium mōmentāriōs mōmentāriās mōmentāria
Ablative mōmentāriō mōmentāriā mōmentāriō mōmentāriīs mōmentāriīs mōmentāriīs
Vocative mōmentārie mōmentāria mōmentārium mōmentāriī mōmentāriae mōmentāria

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.