miéink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmiʲeːʲiŋk]
- Hyphenation: mi‧é‧ink
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | miéink | — |
accusative | miéinket | — |
dative | miéinknek | — |
instrumental | miéinkkel | — |
causal-final | miéinkért | — |
translative | miéinkké | — |
terminative | miéinkig | — |
essive-formal | miéinkként | — |
essive-modal | — | — |
inessive | miéinkben | — |
superessive | miéinken | — |
adessive | miéinknél | — |
illative | miéinkbe | — |
sublative | miéinkre | — |
allative | miéinkhez | — |
elative | miéinkből | — |
delative | miéinkről | — |
ablative | miéinktől | — |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.