mirabundus

Latin

Etymology

mīror (be astonished at, marvel at) + -bundus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /miː.raːˈbun.dus/, [miː.raːˈbʊn.dʊs]

Adjective

mīrābundus (feminine mīrābunda, neuter mīrābundum); first/second declension

  1. wondering, astonished, full of wonder or astonishment

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mīrābundus mīrābunda mīrābundum mīrābundī mīrābundae mīrābunda
Genitive mīrābundī mīrābundae mīrābundī mīrābundōrum mīrābundārum mīrābundōrum
Dative mīrābundō mīrābundō mīrābundīs
Accusative mīrābundum mīrābundam mīrābundum mīrābundōs mīrābundās mīrābunda
Ablative mīrābundō mīrābundā mīrābundō mīrābundīs
Vocative mīrābunde mīrābunda mīrābundum mīrābundī mīrābundae mīrābunda

References

  • mirabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • mirabundus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • mirabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.