metin

See also: Metin and mê tín

Catalan

Verb

metin

  1. third-person plural present subjunctive form of metre
  2. third-person plural imperative form of metre

Icelandic

Noun

metin

  1. definite nominative plural of met
  2. definite accusative plural of met

Turkish

Etymology 1

From Arabic مَتْن (matn).

Noun

metin (definite accusative metni, plural metinler)

  1. text (a written passage)
Declension
Inflection
Nominative metin
Definite accusative metni
Singular Plural
Nominative metin metinler
Definite accusative metni metinleri
Dative metne metinlere
Locative metinde metinlerde
Ablative metinden metinlerden
Genitive metnin metinlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular metnim metinlerim
2nd singular metnin metinlerin
3rd singular metni metinleri
1st plural metnimiz metinlerimiz
2nd plural metniniz metinleriniz
3rd plural metinleri metinleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular metnim metinlerim
2nd singular metinsin metinlersin
3rd singular metin
metindir
metinler
metinlerdir
1st plural metiniz metinleriz
2nd plural metinsiniz metinlersiniz
3rd plural metinler metinlerdir
Derived terms
  • metin dosyası

Etymology 2

From Arabic مَتِين (matīn).

Adjective

metin (comparative daha metin, superlative en metin)

  1. strong, robust
Synonyms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.