meritans

Latin

Etymology

Present participle of meritō

Participle

meritāns m, f, n (genitive meritantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative meritāns meritāns meritantēs meritantia
Genitive meritantis meritantis meritantium meritantium
Dative meritantī meritantī meritantibus meritantibus
Accusative meritantem meritāns meritantēs, meritantīs meritantia
Ablative meritante, meritantī1 meritante, meritantī1 meritantibus meritantibus
Vocative meritāns meritāns meritantēs meritantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.