merikäärme

Finnish

Etymology

meri + käärme

Noun

merikäärme

  1. sea snake
  2. sea serpent

Declension

Inflection of merikäärme (Kotus type 48/hame, no gradation)
nominative merikäärme merikäärmeet
genitive merikäärmeen merikäärmeiden
merikäärmeitten
partitive merikäärmettä merikäärmeitä
illative merikäärmeeseen merikäärmeisiin
merikäärmeihin
singular plural
nominative merikäärme merikäärmeet
accusative nom. merikäärme merikäärmeet
gen. merikäärmeen
genitive merikäärmeen merikäärmeiden
merikäärmeitten
partitive merikäärmettä merikäärmeitä
inessive merikäärmeessä merikäärmeissä
elative merikäärmeestä merikäärmeistä
illative merikäärmeeseen merikäärmeisiin
merikäärmeihin
adessive merikäärmeellä merikäärmeillä
ablative merikäärmeeltä merikäärmeiltä
allative merikäärmeelle merikäärmeille
essive merikäärmeenä merikäärmeinä
translative merikäärmeeksi merikäärmeiksi
instructive merikäärmein
abessive merikäärmeettä merikäärmeittä
comitative merikäärmeineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.