meretricius

Latin

Etymology

From meretrīx (prostitute), from mereō (earn, merit, deserve).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /me.reˈtriː.ki.us/, [mɛ.rɛˈtriː.ki.ʊs]

Adjective

meretrīcius (feminine meretrīcia, neuter meretrīcium); first/second declension

  1. Of or pertaining to prostitutes, meretricious.

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative meretrīcius meretrīcia meretrīcium meretrīciī meretrīciae meretrīcia
Genitive meretrīciī meretrīciae meretrīciī meretrīciōrum meretrīciārum meretrīciōrum
Dative meretrīciō meretrīciae meretrīciō meretrīciīs meretrīciīs meretrīciīs
Accusative meretrīcium meretrīciam meretrīcium meretrīciōs meretrīciās meretrīcia
Ablative meretrīciō meretrīciā meretrīciō meretrīciīs meretrīciīs meretrīciīs
Vocative meretrīcie meretrīcia meretrīcium meretrīciī meretrīciae meretrīcia

Descendants

References

  • meretricius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • meretricius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • meretricius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.