melodie

From Dutch melodie, from Middle Dutch melodie, from Old French melodie, from Latin melōdia.

melodie (plural melodieë, diminutive melodietjie)

1. melody

melodie f

1. tune, melody (music)

• vyzváněcí melodie f

• melodie in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• melodie in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

From Middle Dutch melodie, from Old French melodie, from Latin melōdia.

• IPA^(key): /ˌmeː.loːˈdi/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: me‧lo‧die
• Rhymes: -i

melodie f (plural melodieën, diminutive melodietje n)

1. melody (sequence of notes that makes up a major musical phrase)
   • 1996, Dennis (Dennis Erhardt), "Gewoon een vrolijk liedje".

     Dit is een vrolijk liedje / Doe mij maar na / Een lekker melodietje, tralalala / We doen het met z'n allen / Doe mij maar maar na / Lekker effe lallen, shalalala.

     (please add an English translation of this quote)

• melodiek
• melodieus
• melodisch
• melomaan

• Afrikaans: melodie

• wijs, wijsje
• deun

• leide om, omleide

melodie f

1. plural of melodia

melodie

1. nominative plural of melodia
2. accusative plural of melodia
3. vocative plural of melodia

melodie f (plural melodii)

1. melody