meditaturus

Latin

Etymology

Future active participle of meditor.

Participle

meditātūrus m (feminine meditātūra, neuter meditātūrum); first/second declension

  1. about to meditate

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative meditātūrus meditātūra meditātūrum meditātūrī meditātūrae meditātūra
Genitive meditātūrī meditātūrae meditātūrī meditātūrōrum meditātūrārum meditātūrōrum
Dative meditātūrō meditātūrae meditātūrō meditātūrīs meditātūrīs meditātūrīs
Accusative meditātūrum meditātūram meditātūrum meditātūrōs meditātūrās meditātūra
Ablative meditātūrō meditātūrā meditātūrō meditātūrīs meditātūrīs meditātūrīs
Vocative meditātūre meditātūra meditātūrum meditātūrī meditātūrae meditātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.