manumittendus

Latin

Etymology

Future passive participle of manūmittō.

Participle

manūmittendus m (feminine manūmittenda, neuter manūmittendum); first/second declension

  1. which is to be released

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative manūmittendus manūmittenda manūmittendum manūmittendī manūmittendae manūmittenda
Genitive manūmittendī manūmittendae manūmittendī manūmittendōrum manūmittendārum manūmittendōrum
Dative manūmittendō manūmittendae manūmittendō manūmittendīs manūmittendīs manūmittendīs
Accusative manūmittendum manūmittendam manūmittendum manūmittendōs manūmittendās manūmittenda
Ablative manūmittendō manūmittendā manūmittendō manūmittendīs manūmittendīs manūmittendīs
Vocative manūmittende manūmittenda manūmittendum manūmittendī manūmittendae manūmittenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.