mansuescens

Latin

Etymology

Present participle of mānsuēscō

Participle

mānsuēscēns m, f, n (genitive mānsuēscentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative mānsuēscēns mānsuēscēns mānsuēscentēs mānsuēscentia
Genitive mānsuēscentis mānsuēscentis mānsuēscentium mānsuēscentium
Dative mānsuēscentī mānsuēscentī mānsuēscentibus mānsuēscentibus
Accusative mānsuēscentem mānsuēscēns mānsuēscentēs, mānsuēscentīs mānsuēscentia
Ablative mānsuēscente, mānsuēscentī1 mānsuēscente, mānsuēscentī1 mānsuēscentibus mānsuēscentibus
Vocative mānsuēscēns mānsuēscēns mānsuēscentēs mānsuēscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.