lustrivagus

Latin

Etymology

From lustrum (bog, morass; wilds) + vagus (wandering).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /lusˈtri.wa.ɡus/, [ɫʊsˈtrɪ.wa.ɡʊs]

Adjective

lustrivagus (feminine lustrivaga, neuter lustrivagum); first/second declension

  1. wandering in the wilderness

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative lustrivagus lustrivaga lustrivagum lustrivagī lustrivagae lustrivaga
Genitive lustrivagī lustrivagae lustrivagī lustrivagōrum lustrivagārum lustrivagōrum
Dative lustrivagō lustrivagō lustrivagīs
Accusative lustrivagum lustrivagam lustrivagum lustrivagōs lustrivagās lustrivaga
Ablative lustrivagō lustrivagā lustrivagō lustrivagīs
Vocative lustrivage lustrivaga lustrivagum lustrivagī lustrivagae lustrivaga

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.