loquaculus

Latin

Etymology

Diminutive of loquax (talkative), from loquor (speak)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /loˈkʷaː.ku.lus/, [ɫɔˈkʷaː.kʊ.ɫʊs]

Adjective

loquāculus (feminine loquācula, neuter loquāculum); first/second declension

  1. rather talkative

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative loquāculus loquācula loquāculum loquāculī loquāculae loquācula
Genitive loquāculī loquāculae loquāculī loquāculōrum loquāculārum loquāculōrum
Dative loquāculō loquāculae loquāculō loquāculīs loquāculīs loquāculīs
Accusative loquāculum loquāculam loquāculum loquāculōs loquāculās loquācula
Ablative loquāculō loquāculā loquāculō loquāculīs loquāculīs loquāculīs
Vocative loquācule loquācula loquāculum loquāculī loquāculae loquācula

References

  • loquaculus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • loquaculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • loquaculus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.