loquacitas

Latin

Etymology

From loquāx (talkative) + -itās, suffix indicating a state of being.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /loˈkʷaː.ki.taːs/, [ɫɔˈkʷaː.kɪ.taːs]

Noun

loquācitās f (genitive loquācitātis); third declension

  1. talkativeness, loquacity
  2. vocative singular of loquācitās

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative loquācitās loquācitātēs
Genitive loquācitātis loquācitātum
Dative loquācitātī loquācitātibus
Accusative loquācitātem loquācitātēs
Ablative loquācitāte loquācitātibus
Vocative loquācitās loquācitātēs

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.