lonon
See also: Lonon
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *launōną.
Conjugation
Conjugation of lōnon (weak class 2)
infinitive | lōnon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | lōnon | lōnoda |
2nd person singular | lōnos | lōnodes |
3rd person singular | lōnod | lōnoda |
plural | lōniod | lōnodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | lōno | lōnodi |
2nd person singular | lōnos | lōnodis |
3rd person singular | lōno | lōnodi |
plural | lōnion | lōnodin |
imperative | present | |
singular | lōno | |
plural | lōniod | |
participle | present | past |
lōnondi | gilōnod, lōnod |
Descendants
- Low German: lohnen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.