leáigh

Irish

leáigh (present analytic leánn, future analytic leáfaidh, verbal noun leá, past participle leáite)

First Conjugation (C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	leáim	leánn tú; leáir^†	leánn sé, sí	leáimid	leánn sibh	leánn siad; leáid^†	a leánn; a leás	leáitear
	past	leáigh mé; leás	leáigh tú; leáis	leáigh sé, sí	leámar; leáigh muid	leáigh sibh; leábhair	leáigh siad; leádar	a leáigh / ar leáigh*	leádh
	past habitual	leáinn	leáiteá	leádh sé, sí	leáimis; leádh muid	leádh sibh	leáidís; leádh siad	a leádh / ar leádh*	leáití
	future	leáfaidh mé; leáfad	leáfaidh tú; leáfair^†	leáfaidh sé, sí	leáfaimid; leáfaidh muid	leáfaidh sibh	leáfaidh siad; leáfaid^†	a leáfaidh; a leáfas	leáfar
conditional		leáfainn	leáfá	leáfadh sé, sí	leáfaimis; leáfadh muid	leáfadh sibh	leáfaidís; leáfadh siad	a leáfadh / ar leáfadh*	leáfaí
subjunctive	present	go leá mé; go leád^†	go leá tú; go leáir^†	go leá sé, sí	go leáimid; go leá muid	go leá sibh	go leá siad; go leáid^†	—	go leáitear
subjunctive	past	dá leáinn	dá leáiteá	dá leádh sé, sí	dá leáimis; dá leádh muid	dá leádh sibh	dá leáidís; dá leádh siad	—	dá leáití
imperative		leáim	leáigh	leádh sé, sí	leáimis	leáigí; leáidh^†	leáidís	—	leáitear
verbal noun		leá
past participle		leáite

* Indirect relative
† Archaic or dialect form