legifer

Latin

Etymology

From lex (law) + -fer (carrying).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈleː.ɡi.fer/, [ˈɫeː.ɡɪ.fɛr]

Adjective

lēgifer (feminine lēgifera, neuter lēgiferum); first/second declension

  1. law-giving

Inflection

First/second declension, nominative masculine singular in -er.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative lēgifer lēgifera lēgiferum lēgiferī lēgiferae lēgifera
Genitive lēgiferī lēgiferae lēgiferī lēgiferōrum lēgiferārum lēgiferōrum
Dative lēgiferō lēgiferae lēgiferō lēgiferīs lēgiferīs lēgiferīs
Accusative lēgiferum lēgiferam lēgiferum lēgiferōs lēgiferās lēgifera
Ablative lēgiferō lēgiferā lēgiferō lēgiferīs lēgiferīs lēgiferīs
Vocative lēgifer lēgifera lēgiferum lēgiferī lēgiferae lēgifera

References

  • legifer in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • legifer in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • legifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.