lanceatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /lan.keˈaː.tus/, [ɫaŋ.kɛˈaː.tʊs]
Adjective
lanceātus (feminine lanceāta, neuter lanceātum); first/second declension
- lance (attributive)
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lanceātus | lanceāta | lanceātum | lanceātī | lanceātae | lanceāta | |
Genitive | lanceātī | lanceātae | lanceātī | lanceātōrum | lanceātārum | lanceātōrum | |
Dative | lanceātō | lanceātae | lanceātō | lanceātīs | lanceātīs | lanceātīs | |
Accusative | lanceātum | lanceātam | lanceātum | lanceātōs | lanceātās | lanceāta | |
Ablative | lanceātō | lanceātā | lanceātō | lanceātīs | lanceātīs | lanceātīs | |
Vocative | lanceāte | lanceāta | lanceātum | lanceātī | lanceātae | lanceāta |
Related terms
References
- lanceatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lanceatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.