labirintus

Hungarian

Etymology

From Latin labyrinthus (maze), from Ancient Greek λαβύρινθος (labúrinthos, maze).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈlɒbirintuʃ]
  • Hyphenation: la‧bi‧rin‧tus

Noun

labirintus (plural labirintusok)

  1. labyrinth, maze

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative labirintus labirintusok
accusative labirintust labirintusokat
dative labirintusnak labirintusoknak
instrumental labirintussal labirintusokkal
causal-final labirintusért labirintusokért
translative labirintussá labirintusokká
terminative labirintusig labirintusokig
essive-formal labirintusként labirintusokként
essive-modal
inessive labirintusban labirintusokban
superessive labirintuson labirintusokon
adessive labirintusnál labirintusoknál
illative labirintusba labirintusokba
sublative labirintusra labirintusokra
allative labirintushoz labirintusokhoz
elative labirintusból labirintusokból
delative labirintusról labirintusokról
ablative labirintustól labirintusoktól
Possessive forms of labirintus
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. labirintusom labirintusaim
2nd person sing. labirintusod labirintusaid
3rd person sing. labirintusa labirintusai
1st person plural labirintusunk labirintusaink
2nd person plural labirintusotok labirintusaitok
3rd person plural labirintusuk labirintusaik

References

  1. Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.