kłamać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkwa.mat͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

kłamać impf (perfective skłamać)

  1. to lie (to tell an untruth)

Conjugation
Conjugation of kłamać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kłamać
present tense 1st kłamię kłamiemy
2nd kłamiesz kłamiecie
3rd kłamie kłamią
past tense 1st kłamałem kłamałam kłamaliśmy kłamałyśmy
2nd kłamałeś kłamałaś kłamaliście kłamałyście
3rd kłamał kłamała kłamało kłamali kłamały
future tense 1st będę kłamał1 będę kłamała1 będziemy kłamali1 będziemy kłamały1
2nd będziesz kłamał1 będziesz kłamała1 będziecie kłamali1 będziecie kłamały1
3rd będzie kłamał1 będzie kłamała1 będzie kłamało1 będą kłamali1 będą kłamały1
conditional 1st kłamałbym kłamałabym kłamalibyśmy kłamałybyśmy
2nd kłamałbyś kłamałabyś kłamalibyście kłamałybyście
3rd kłamałby kłamałaby kłamałoby kłamaliby kłamałyby
imperative 1st — kłammy
2nd kłam kłamcie
3rd niech kłamie niech kłamią
active adjectival participle kłamiący kłamiąca kłamiące kłamiący kłamiące
passive adjectival participle kłamany kłamana kłamane kłamani kłamane
contemporary adverbial participle kłamiąc
impersonal past kłamano
verbal noun kłamanie
1 or: będę kłamać, będziesz kłamać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.