kıç

See also: kič and kić

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *Kɨč (“foot, shin”).

Noun

kıç

butt

Declension

Inflection

Nominative

kıç

Definite accusative

kıçı

Singular

Plural

Nominative

kıç

kıçlar

Definite accusative

kıçı

kıçları

Dative

kıça

kıçlara

Locative

kıçta

kıçlarda

Ablative

kıçtan

kıçlardan

Genitive

kıçın

kıçların

Possessive forms
	Singular	Plural
1st singular	kıçım	kıçlarım
2nd singular	kıçın	kıçların
3rd singular	kıçı	kıçları
1st plural	kıçımız	kıçlarımız
2nd plural	kıçınız	kıçlarınız
3rd plural	kıçları	kıçları

Synonyms

(vulgar): göt
(childish): popo
(slang): çanak, kase

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.