kıyı

Turkish

Etymology

From Old Turkic kıdıg, from Proto-Turkic *Kɨd-.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɯˈjɯ/
  • Hyphenation: kı‧yı

Noun

kıyı (definite accusative kıyıyı, plural kıyılar)

  1. beach

Declension

Inflection
Nominative kıyı
Definite accusative kıyıyı
Singular Plural
Nominative kıyı kıyılar
Definite accusative kıyıyı kıyıları
Dative kıyıya kıyılara
Locative kıyıda kıyılarda
Ablative kıyıdan kıyılardan
Genitive kıyının kıyıların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kıyım kıyılarım
2nd singular kıyın kıyıların
3rd singular kıyısı kıyıları
1st plural kıyımız kıyılarımız
2nd plural kıyınız kıyılarınız
3rd plural kıyıları kıyıları

Synonyms

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.