kılmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قیلمق‎ (kılmak, “to do, perform”), from Proto-Turkic *kïl- (“to do, make”).[1] Cognate with Old Turkic 𐰴𐰃𐰞‎ (qïl-, “to create”).

Verb

kılmak (third-person singular simple present kılar)

  1. (transitive, auxiliary) to make, create
    Tanrı insanoğlunu acımasız kılmış. ― God created humankind as cruel beings.
    Buraya gelmeye karar kıldı. ― He made a decision to come here.

Declension
positive - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kılarım kılarsın kılar kılarız kılarsınız kılarlar
present continuous kılıyorum kılıyorsun kılıyor kılıyoruz kılıyorsunuz kılıyorlar
past definite kıldım kıldın kıldı kıldık kıldınız kıldılar
past continuous kılıyordum kılıyordun kılıyordu kılıyorduk kılıyordunuz kılıyorlardı
future simple kılacağım kılacaksın kılacak kılacağız kılacaksınız kılacaklar
positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kılar mıyım? kılar mısın? kılar mı? kılar mıyız? kılar mısınız? kılarlar mı?
present continuous kılıyor muyum? kılıyor musun? kılıyor mu? kılıyor muyuz? kılıyor musunuz? kılıyorlar mı?
past definite kıldım mı? kıldın mı? kıldı mı? kıldık mı? kıldınız mı? kıldılar mı?
past continuous kılıyor muydum? kılıyor muydun? kılıyor muydu? kılıyor muyduk? kılıyor muydunuz? kılıyorlar mıydı?
future simple kılacak mıyım? kılacak mısın? kılacak mı? kılacak mıyız? kılacak mısınız? kılacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kılmam kılmazsın kılmaz kılmayız kılmazsınız kılmazlar
present continuous kılmıyorum kılmıyorsun kılmıyor kılmıyoruz kılmıyorsunuz kılmıyorlar
past definite kılmadım kılmadın kılmadı kılmadık kılmadınız kılmadılar
past continuous kılmıyordum kılmıyordun kılmıyordu kılmıyorduk kılmıyordunuz kılmıyordular
future simple kılmayacağım kılmayacaksın kılmayacak kılmayacağız kılmayacaksınız kılmayacaklar
negative - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kılmaz mıyım? kılmaz mısın? kılmaz mı? kılmaz mıyız? kılmaz mısınız? kılmazlar mı?
present continuous kılmıyor muyum? kılmıyor musun? kılmıyor mu? kılmıyor muyuz? kılmıyor musunuz? kılmıyorlar mı?
past definite kılmadım mı? kılmadın mı? kılmadı mı? kılmadık mı? kılmadınız mı? kılmadılar mı?
past continuous kılmıyor muydum? kılmıyor muydun? kılmıyor muydu? kılmıyor muyduk? kılmıyor muydunuz? kılmıyorlar mıydı?
future simple kılmayacak mıyım? kılmayacak mısın? kılmayacak mı? kılmayacak mıyız? kılmayacak mısınız? kılmayacaklar mı?

Derived terms
  • kılgı
  • namaz kılmak
  • kılabilmek
  • kılalı
  • kılamamak
  • kıldırmak
  • kılıcı
  • kılınmak
  • kılış
  • kılışmak
  • kılma
  • kılmamak
  • kılmaz
  • kılmış

See also

References
  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kɨl-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.