kwakać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkfa.kat͡ɕ/

Verb

kwakać impf (perfective kwaknąć)

  1. to quack (to make a noise like a duck)

Conjugation
Conjugation of kwakać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kwakać
present tense 1st kwaczę kwaczemy
2nd kwaczesz kwaczecie
3rd kwacze kwaczą
past tense 1st kwakałem kwakałam kwakaliśmy kwakałyśmy
2nd kwakałeś kwakałaś kwakaliście kwakałyście
3rd kwakał kwakała kwakało kwakali kwakały
future tense 1st będę kwakał1 będę kwakała1 będziemy kwakali1 będziemy kwakały1
2nd będziesz kwakał1 będziesz kwakała1 będziecie kwakali1 będziecie kwakały1
3rd będzie kwakał1 będzie kwakała1 będzie kwakało1 będą kwakali1 będą kwakały1
conditional 1st kwakałbym kwakałabym kwakalibyśmy kwakałybyśmy
2nd kwakałbyś kwakałabyś kwakalibyście kwakałybyście
3rd kwakałby kwakałaby kwakałoby kwakaliby kwakałyby
imperative 1st — kwaczmy
2nd kwacz kwaczcie
3rd niech kwacze niech kwaczą
active adjectival participle kwaczący kwacząca kwaczące kwaczący kwaczące
contemporary adverbial participle kwacząc
impersonal past kwakano
verbal noun kwakanie
1 or: będę kwakać, będziesz kwakać etc.

Further reading
  • kwakać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.