kumea

Finnish

Adjective

kumea (comparative kumeampi, superlative kumein)

  1. (of sound) dull, hollow

Declension
Inflection of kumea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
nominative kumea kumeat
genitive kumean kumeiden
kumeitten
partitive kumeaa
kumeata		 kumeita
illative kumeaan kumeisiin
kumeihin
singular plural
nominative kumea kumeat
accusative nom. kumea kumeat
gen. kumean
genitive kumean kumeiden
kumeitten
kumeainrare
partitive kumeaa
kumeata		 kumeita
inessive kumeassa kumeissa
elative kumeasta kumeista
illative kumeaan kumeisiin
kumeihin
adessive kumealla kumeilla
ablative kumealta kumeilta
allative kumealle kumeille
essive kumeana kumeina
translative kumeaksi kumeiksi
instructive — kumein
abessive kumeatta kumeitta
comitative — kumeine
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.