kropić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *kropiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkrɔ.pʲit͡ɕ/

Verb

kropić impf (perfective pokropić)

  1. (transitive) to sprinkle
  2. (intransitive) (of rain) to drip, to drizzle, to spit

Conjugation
Conjugation of kropić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kropić
present tense 1st kropię kropimy
2nd kropisz kropicie
3rd kropi kropią
past tense 1st kropiłem kropiłam kropiliśmy kropiłyśmy
2nd kropiłeś kropiłaś kropiliście kropiłyście
3rd kropił kropiła kropiło kropili kropiły
future tense 1st będę kropił1 będę kropiła1 będziemy kropili1 będziemy kropiły1
2nd będziesz kropił1 będziesz kropiła1 będziecie kropili1 będziecie kropiły1
3rd będzie kropił1 będzie kropiła1 będzie kropiło1 będą kropili1 będą kropiły1
conditional 1st kropiłbym kropiłabym kropilibyśmy kropiłybyśmy
2nd kropiłbyś kropiłabyś kropilibyście kropiłybyście
3rd kropiłby kropiłaby kropiłoby kropiliby kropiłyby
imperative 1st — kropmy
2nd krop kropcie
3rd niech kropi niech kropią
active adjectival participle kropiący kropiąca kropiące kropiący kropiące
passive adjectival participle kropiony kropiona kropione kropieni kropione
contemporary adverbial participle kropiąc
impersonal past kropiono
verbal noun kropienie
1 or: będę kropić, będziesz kropić etc.

Synonyms

Further reading
  • kropić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.