kraść

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *krasti (stem *krad-).

Pronunciation
  • IPA(key): /kraɕt͡ɕ/
  • kraść(file)

Verb

kraść impf (perfective ukraść)

  1. to steal (to illegally take possession of something)

Conjugation
Conjugation of kraść impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kraść
present tense 1st kradnę kradniemy
2nd kradniesz kradniecie
3rd kradnie kradną
past tense 1st kradłem kradłam kradliśmy kradłyśmy
2nd kradłeś kradłaś kradliście kradłyście
3rd kradł kradła kradło kradli kradły
future tense 1st będę kradł1 będę kradła1 będziemy kradli1 będziemy kradły1
2nd będziesz kradł1 będziesz kradła1 będziecie kradli1 będziecie kradły1
3rd będzie kradł1 będzie kradła1 będzie kradło1 będą kradli1 będą kradły1
conditional 1st kradłbym kradłabym kradlibyśmy kradłybyśmy
2nd kradłbyś kradłabyś kradlibyście kradłybyście
3rd kradłby kradłaby kradłoby kradliby kradłyby
imperative 1st — kradnijmy
2nd kradnij kradnijcie
3rd niech kradnie niech kradną
active adjectival participle kradnący kradnąca kradnące kradnący kradnące
passive adjectival participle kradziony kradziona kradzione kradzeni kradzione
contemporary adverbial participle kradnąc
impersonal past kradziono
verbal noun kradzenie
1 or: będę kraść, będziesz kraść etc.

Further reading
  • kraść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.