kpić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /kpʲit͡ɕ/

Verb

kpić impf

  1. (intransitive) to mock, jeer, jest, sneer

Conjugation
Conjugation of kpić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive kpić
present tense 1st kpię kpimy
2nd kpisz kpicie
3rd kpi kpią
past tense 1st kpiłem kpiłam kpiliśmy kpiłyśmy
2nd kpiłeś kpiłaś kpiliście kpiłyście
3rd kpił kpiła kpiło kpili kpiły
future tense 1st będę kpił1 będę kpiła1 będziemy kpili1 będziemy kpiły1
2nd będziesz kpił1 będziesz kpiła1 będziecie kpili1 będziecie kpiły1
3rd będzie kpił1 będzie kpiła1 będzie kpiło1 będą kpili1 będą kpiły1
conditional 1st kpiłbym kpiłabym kpilibyśmy kpiłybyśmy
2nd kpiłbyś kpiłabyś kpilibyście kpiłybyście
3rd kpiłby kpiłaby kpiłoby kpiliby kpiłyby
imperative 1st — kpijmy
2nd kpij kpijcie
3rd niech kpi niech kpią
active adjectival participle kpiący kpiąca kpiące kpiący kpiące
contemporary adverbial participle kpiąc
impersonal past kpiono
verbal noun kpienie
1 or: będę kpić, będziesz kpić etc.

Synonyms
  • (to mock): szydzić

Derived terms
  • (verbs) zakpić, wykpiwać, wykpić, pokpiwać, pokpić, okpiwać, okpić
  • (nouns) kpina, kpiarz, kpiarstwo, kiep
  • (adjectives) kpiarski, kpiący
  • (adverbs) kpiarsko, kpiąco

Further reading
  • kpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.