kostnaðr

Old Norse

Etymology

From kosta (“to cost”) +‎ -naðr.

Noun

kostnaðr m (genitive kostnaðar, plural kostnaðir)

cost, expense
maintenance, living

Declension

Declension of kostnaðr (strong u-stem)

masculine	singular		plural
masculine	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kostnaðr	kostnaðrinn	kostnaðir	kostnaðirnir
accusative	kostnað	kostnaðinn	kostnaði	kostnaðina
dative	kostnaði	kostnaðinum	kostnuðum	kostnuðunum
genitive	kostnaðar	kostnaðarins	kostnaða	kostnaðanna

Descendants

Faroese: kostnaður
Norwegian: kostnad

References

kostnaðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.