kortinpelaaja

Finnish

Etymology

kortin (of card) + pelaaja (player), from the expression pelata (to play) korttia (card).

Noun

kortinpelaaja

  1. cardplayer

Declension

Inflection of kortinpelaaja (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative kortinpelaaja kortinpelaajat
genitive kortinpelaajan kortinpelaajien
partitive kortinpelaajaa kortinpelaajia
illative kortinpelaajaan kortinpelaajiin
singular plural
nominative kortinpelaaja kortinpelaajat
accusative nom. kortinpelaaja kortinpelaajat
gen. kortinpelaajan
genitive kortinpelaajan kortinpelaajien
kortinpelaajainrare
partitive kortinpelaajaa kortinpelaajia
inessive kortinpelaajassa kortinpelaajissa
elative kortinpelaajasta kortinpelaajista
illative kortinpelaajaan kortinpelaajiin
adessive kortinpelaajalla kortinpelaajilla
ablative kortinpelaajalta kortinpelaajilta
allative kortinpelaajalle kortinpelaajille
essive kortinpelaajana kortinpelaajina
translative kortinpelaajaksi kortinpelaajiksi
instructive kortinpelaajin
abessive kortinpelaajatta kortinpelaajitta
comitative kortinpelaajineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.