kortaf

See also: kort af

Dutch

Etymology

Compare regional German kurz ab.

Pronunciation
  • Audio(file)

Adjective

kortaf (comparative kortaffer, superlative kortafst)

  1. abrupt, brusque
    Als ik door de stad loop, vraag ik me vaak af: waarom zijn alle mensen, zo nors en zo kortaf? — As I walk through the city, I often wonder to myself: why are all the people, so rude and so abrupt? (KvK – Wakker met een wijsje)

Inflection
Inflection of kortaf
uninflected kortaf
inflected kortaffe
comparative kortaffer
positive comparative superlative
predicative/adverbial kortafkortafferhet kortafst
het kortafste
indefinite m./f. sing. kortaffekortafferekortafste
n. sing. kortafkortafferkortafste
plural kortaffekortafferekortafste
definite kortaffekortafferekortafste
partitive kortafskortaffers—

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.